برادر نرگس محمدی: اتهام های مطروحه علیه خواهرم “واهی است”

دوشنبه 25 می 2020 تهران 11:19

برادر نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی طی نامه ای سرگشاده به اتهام های جدید مطروحه علیه خواهرش اعتراض کرده و آن ها را “واهی” نامیده است.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، مهدی محمدی، برادر نرگس محمدی، روزنامه‌نگار و نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر در ایران که اکنون دوران محکومیت خود را در زندان زنجان می‌گذراند، با نگارش نامه ای سرگشاده اتهام های مطروحه علیه خواهر خود را «واهی» خوانده و گفته «نرگس به سبب دفاع از حقوق حقه مردم ایران [فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر] و دفاع از حقوق بشر، متحمل غیرقابل تصورترین رفتارهای غیرقانونی ماموران اطلاعاتی و قضائی کشور قرار گرفته است.

نرگس محمدی روز ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۴ در منزل شخصی‌اش در تهران بازداشت شد و از آن زمان در زندان بسر می‌برد.

خانم محمدی، برنده جایزه ساخاروف، در اردیبهشت ۱۳۹۵، توسط دادگاه انقلاب تهران به ۱۶ سال زندان محکوم شد که ۱۰ سال از آن به دلیل فعالیت او در کمپین گام به گام تا لغو مجازات اعدام (لگام) بوده است. دادگاه همکاری او با این کمپین مسالمت آمیز را مصداق اتهام «تشکیل جمعیت با هدف برهم زدن امنیت کشور» اعلام کرد. نرگس محمدی گفته بود که در جلسه محاکمه، قاضی برخوردی خصومت‌آمیز و مغرضانه‌ نسبت به وی داشته و به طرزی بی‌پرده و آشکارا از اتهامات وارده به او از سوی مقامات وزارت اطلاعات دفاع ‌کرده است. او همچنین اظهار داشته که قاضی او را به واسطه فعالیت‌هایش علیه مجازات اعدام، به تلاش برای تغییر احکام الهی متهم کرده است.

همچنین ۶ سال دیگر از محکومیت خانم محمدی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» بوده است که اساس اتهامات نیز فعالیت‌های مسالمت آمیز حقوق بشری وی بوده است.
شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم ۱۶ سال زندان نرگس محمدی را در مهرماه ۱۳۹۵ تأیید کرد، درخواست اعاده دادرسی وی در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۶ توسط دیوان عالی کشور رد شد.
بنا بر ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی باید ١٠ سال از دوران محکومیت خانم محمدی قابل اجرا است.
«نرگس محمدی»، مشمول آزادی مشروط است، اما تا این لحظه از آزادی او ممانعت کرده‌اند.

متن این نامه را که کانون مدافعان حقوق بشر منتشر کرده در زیر می‌آید:

نرگس به سبب دفاع از حقوق حقه مردم ایران [فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر] و دفاع از حقوق بشر، متحمل غیرقابل تصورترین رفتارهای غیرقانونی ماموران اطلاعاتی و قضائی کشور قرار گرفته است.

در تاریخ ۱۳۹۸.۱۲.۴ شش اتهام جدید به نرگس تفهیم شده است و متعاقب آن در ۱۳۹۹.۲.۱۶ بازپرس شعبه ۲ دادسرای زنجان جهت اخذ آخرین دفاع از نرگس، به زندان زنان زنجان مراجعه کرده و مدعی می‌شود که ۲ پرونده جدید متعلق به تهران می‌باشد و تنها اخذ آخرین دفاع به دادگاه زنجان محول گردیده است. این سخن بدان معناست که نرگس برای تفهیم اتهامات واهی خود نیز حق خروج از زندان را ندارد.

در مورد مشابه پیشین نیز که نرگس بر اثر بیماری نیازمند چکاپ پزشکی بوده است، ماموران به‌جای اعزام وی به بیمارستان، پزشک را از بیمارستان به بالین او آورده بودند. حال به جای پزشک، قاضی را به زندان زنان احاله داده‌اند. پرسش اینجاست که به زعم آن‌همه مامور شاغل در زندان و آن‌همه نیروهای امنیتی، چرا برای خروج او از زندان این چنین احتیاط به خرج می‌دهند؟ آیا نرگس دست به عملی تروریستی زده است؟ قاچاقچی مواد مخدر یا یک قاتل بین‌المللی بوده که در انتقال او از زندان دست به چنین اعمال مشمئز کننده‌ای می‌زنند، یا می‌خواهند با اعصاب او بازی کنند؟

نرگس با برپایی جلساتی در زندان برای زندانیان، یا تحصن به خاطر کشته‌های آبان‌ماه کدام نظم زندان را به‌هم زده که اتهام حساب شده است؟ نرگس طُرفه زن مسلمانی است که در حقانیت مبارزاتش مورد احترام همه مجامع حقوق بشری جهان است. آیا هیچ مسلمان آزاده و معتقدی خواهد پذیرفت که او در روز عزا در ماه محرم، جلوی چشمان عده‌ای زندانی و زندانبان‌ها به رقص و پایکوبی بپردازد؟ این اتهامات واهی چیست که جمهوری اسلامی به مخالفان اصولی خود نسبت می‌دهد؟ آیا جز این است که می‌خواهید تلاش او را برای زنده نگه داشتن حقوق قربانیان آبان‌ماه لوث کنید؟

زنی که شادمانه‌ترین روزهای عمر خود را به دور از فرزندان و همسر خود به امید استقرار یک نظم حسینی‌وار در سخت‌ترین شرایط در زندان‌ها تحمل می‌کند یعنی بدون دریافت کتاب، حتی بدون صحبت کردن تلفنی با فرزندانش. نرگس به خاطر حقگویی‌ها باید در زندان آن‌هم با این اعمال شاقه باشد. تا کی این‌گونه جای ظالم و مظلوم باید عوض شود؟ تا کی به خاطر مقام به این زندانیان ظلم خواهید کرد؟

علی در حکومت خود با مخالفان چگونه رفتار کرد؟ نهج‌البلاغه را بخوانید. جواب خدا را با این تهمت‌ها و پرونده‌سازی‌ها چگونه خواهید داد؟ اینقدر در حق پدران، مادران، فرزندان، و همسران زندانیان ظلم می‌کنید، ولی باشد که خداوند ناظر بر اعمال ماست. از قهر خدا بترسید.