سالانه شمار نامعلومی از زنان به دست شوهر، برادر، پدر، پسر عمو و دیگر افراد ذکور خانواده به طور فردی یا در طی تبانی فامیلی کشته می شوند و تا کنون اقدامی واضحی برای توقف این قتل ها انجام نشده و مساله به سکوت برگزار شده است. این قتل ها نه مساله فردی هستند، نه تصمیم احساسی و جنون آنی. باید به ریشه های اجتماعی و فرهنگی این جنایت ها توجه کرد و در جهت تامین امنیت زنان تلاش نمود. چرا که حق حیات نخستین حق بشر است و جان زنان مهم است.