عفو بین الملل؛ کامران قادری زندانی دو تابعیتی نیاز به مراقبت مداوم پزشکی دارد
عفو بین الملل خواهان دسترسی کامران قادری، شهروند ایرانی-اتریشی محبوس در زندان اوین، به خدمات درمانی و معالجه پزشکی فوری شد.
سازمان عفو بین الملل، در بیانیه منتشر شده در روز دوشنبه ۲۷ مردادماه ۱۳۹۹، اعلام کرد: «کامران قادری در حال گذراندن دوره‌ی محکومیت ۱۰ ساله در زندان است؛ حکم حبس او به دنبال برگزاری محاکمه به شدت ناعادلانه‌ای صادر شد که با استناد به «اعترافات» اخذ شده در زیر شکنجه، او را در مورد اتهام «همکاری با دول متخاصم بر ضد جمهوری اسلامی» مجرم شناخت.»
این سازمان بین المللی مدافع حقوق بشر در بخشی از بیانیه گفته است: کامران قادری، شهروند ایرانی-اتریشی زندانی در ایران جهت درمان توموری که در پایش است به معالجه پزشکی فوری و مراقبت مداوم نیاز دارد.
عفو بین الملل تاکید کرده است: کامران قادری در هفت ماه اول بازداشت از دسترسی به وکیل محروم بوده و تنها دو روز قبل دادگاه با یک وکیل دیدار کرده است.
سازمان عفو بین الملل در بخش دیگری از بیانیه تصریح کرده است: وضعیت سلامتی کامران قادری، از زمان دستگیری وی در دی ماه سال ۱۳۹۴ ، رو به وخامت رفته و او به مراقبت مداوم پزشکی نیاز دارد.
سال گذشته نیز سازمان عفو بین‌‌الملل خواهان آزادی فوری کامران قادری، بازرگان دو تابعیتی ایرانی-اتریشی از زندان و دسترسی او به خدمات پزشکی شده و تاکید کرده بود: «وضعیت سلامت این زندانی نگران کننده است و او به مراقبت‌های پزشکی مستمر نیاز دارد.»
همچنین روز جمعه ۲۹ فروردین ماه ۱۳۹۹ ، گروهی از کارشناسان ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر، با انتشار بیانیه‌ای با اشاره به نام کامران قادری زندانی (ایرانی-اتریشی) از مقامات ایرانی خواستند که با توجه به خطر جدی ابتلا به ویروس کرونا، زندانیان عقیدتی و دو تابعیتی را فوراً آزاد کنند.
کامران قادری، شهروند کُرد اهل اشنویه، متولد ۱۳۴۲ و پدر سه فرزند، بازرگان ایرانی -اتریشی، در حال گذراندن دوره‌ی محکومیت ۱۰ ساله در زندان است.
حکم حبس او به دنبال برگزاری محاکمه‌ای به شدت ناعادلانه در مرداد ۱۳۹۵ با اتکا به «اعترافات» اجباری صادر شد که پس از تهدیدهای مکرر و حبس طولانی‌مدت او در سلول انفرادی اخذ شده بود. او در مورد اتهام «همکاری با دول متخاصم علیه جمهوری اسلامی» مجرم شناخته شد، اتهامی که کلی‌تر و مبهم‌تر از آن است که با اصل شفافیت قانون مطابقت داشته باشد.
کامران قادری در هفت ماه نخست بازداشت خود از حق دسترسی به وکیل محروم شده و تنها دو روز مانده به برگزاری محاکمه به او اجازه‌ی ملاقات با یک وکیل داده شد. این زندانی از حق برخورداری از کمک‌های کنسولی نیز محروم شده است. وضعیت سلامت این زندانی از زمان دستگیری‌اش در دی ماه ۱۳۹۴ رو به وخامت گذاشته و برای معالجه‌ی تومور پای چپ، به مراقبت‌های پزشکی مستمر نیاز دارد.
کامران قادری بعد از بیرون آمدن از سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین که زیر نظر وزارت اطلاعات قرار دارد، به همسرش گفته که آن سلول برای او مثل «گور» بوده است. پهنای این سلول حدود یک متر و نیم بوده، هیچ پنجره و تخت‌خوابی نداشته و این زندانی مجبور بوده روی موکتی کف زمین بخوابد. او بعد از سپری کردن حدود یک سال در این سلول، به سلول دیگری باز هم در بند ۲۰۹ منتقل شد که در آن‌جا یک هم‌سلولی داشت، او نهایتاً در فروردین ۱۳۹۶ به بند عمومی انتقال یافت.
کامران قادری ۱۲ دی ماه ۱۳۹۴، در حالی که برای دیدار خانواده‌اش به ایران سفر کرده بود، در فرودگاه امام خمینی تهران به دست مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. او جز یک تماس تلفنی برای این که خبر دستگیری‌اش را به همسرش در اتریش بدهد، تا فروردین ۱۳۹۵ اجازه‌ی تماس گرفتن با خانواده‌اش را نداشت. به گفته‌ی کامران قادری، بازجویان در طول این مدت به او گفته بودند که مادر و برادرش را هم دستگیر کرده‌اند و تهدید کرده بودند که آن‌ها را در زندان نگه می‌دارند، مگر این که او دو «اعتراف‌نامه» آماده شده توسط مقام ها و مسئولان مبنی بر این که او در خدمت دولت‌های اتریش و آمریکا بوده است، امضا کند.
نهایتاً در فروردین ۱۳۹۵ بود که کامران قادری اجازه‌ی ملاقات با مادرش را پیدا کرد و متوجه شد که نه او و نه برادرش بازداشت نشده بودند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر