تداوم بی خبری از حمزه درویش پس از انتقال از زندان لاکان رشت به مکانی نامعلوم
پس از سپری شدن ۵ روز از انتقال حمزه درویش، زندانی عقیدتی اهل سنت از زندان لاکان رشت به مکانی نامعلوم، هنوز هیچ اطلاع دقیقی از محل نگهداری وی در دست نیست.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، حمزه درویش، زندانی عقیدتی سنی مذهب محبوس در اندرزگاه ۸ زندان لاکان رشت، که طی هفته های اخیر در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و نگهداری وی در میان مجرمان خطرناک و درخواست برای بازگرداندنش به زندان رجائی شهر کرج در اعتصاب غذا به سر می بُرد، روز پنجشنبه ۶ شهریور ماه ۱۳۹۹، توسط ماموران زندان بدون اطلاع قبلی با چشم ها، دست ها و پاهای بسته به مکان نامعلومی منتقل شده و با گذشت ۵ روز همچنان بی خبری از وضعیت و محل نگهداری وی ادامه دارد.
این انتقال در حالی صورت گرفته که حمزه درویش از روز دوشنبه ۳۰ تیر ماه ۱۳۹۹، در اعتراض به محرومیت از حقوق خود و عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و درخواست برای بازگرداندنش به زندان رجائی شهر کرج اعلام اعتصاب غذا کرده بود.
هفته گذشته کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی رنجنامه حمزه درویش را که در آن وی به شرح شکنجه، ضرب و شتم، درخواست همکاری ارگان های اطلاعاتی و امنیتی و تهدید به قتلش پرداخته بود را منتشر کرد.
حمزه درویش به اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی کشور» از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به تحمل ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شد که بر اساس قانون تجمیع جرایم ۱۵ سال از این حکم در خصوص وی قابل اجرا است.
این جوان ۲۵ ساله اهل منطقه تالش در استان گیلان و زندانی اهل سنت که تا کنون ۳ سال از دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را پشت سر گذاشته، پیشتر در نامه‌‌هایی درخواست بازنگری در پرونده‌اش را به مقامات قضایی و مسئولان زندان ارائه کرده و همینطور خطاب به مراجع قضایی و نهادهای بین‌المللی و حقوق بشری از تهدید و فشار بر خانواده و از عدم امنیت جانی خود در زندان خبر داده‌بود.
این زندانی سنی مذهب اهل شهرستان تالش، پیش از این بارها با انتشار نامه ها سرگشاده درباره ظلم و رفتارهای غیرانسانی نهادهای امنیتی و قضایی و زندان پرده برداشته بود.
حمزه درویش بارها و در طول دوران بازجویی‌های خود گفته‌بود «در سال ۹۳ نیروهای داعش با فریب، او را به ترکیه کشانده و سپس به سوریه منتقل کرده‌اند. مدتی را در زندان داعش بوده و سپس به ایران فرار کرده و خود را به نیروهای امنیتی معرفی کرده»، اما پیش از آن امان‌نامه‌ای را از سفارت ایران در آنکارا دریافت کرده که مقامات قضایی کشور به آن اهمیتی نداده‌اند.
او در بیشتر نامه‌هایش با استناد بر مواد قانونی، اتهامات وارده به خود را رد کرده و از مقامات قضایی کشور درخواست دادخواهی مجدد کرده‌است.
حمزه درویش، در نامه خود می‌گوید که «طبق قانون از کارشناس پرونده‌ام، اداره اطلاعات رشت به اسم مستعار ناصری به‌خاطر اعمال شکنجه جسمی،روحی، روانی و هتاکی و فحاشی به مقدسات اهل سنت، بارها شکایت کرده‌ام».
در این نامه سرگشاده او از مفتوح شدن پرونده‌ای دیگر در دادیاری شعبه ۹ دادسرای رشت برای خود خبر می‌دهد.
حمزه درویش، پیشتر با نوشتن رنج‌نامه‌ای با عنوان «ظلم چیست» گزارشی از نقض حقوق زندانیان که از سوی مسئولان این زندان بر آن‌ها اعمال می‌شود، منتشر کرده بود.
او در نامه‌اش از «غلامرضا ضیایی»، رئیس زندان رجایی شهر و «محمد گودرز»، رئیس اندرزگاه ۷ این زندان به عنوان کسانی یاد کرد که در اندرزگاه ۷ علاوه بر اذیت کردن زندانیان عقیدتی؛ «سیاست تفرقه افکنی، لابی سازی، پاره کردن و دور انداختن تقاضای زندانیان و سوء استفاده مالی از زندانیان» را پیش گرفته‌اند.
لازم به توضیح‌است؛ ساعت ۹ صبح روز، چهارشنبه، ۱۷ بهمن ۱۳۹۷، گارد زندان رجایی‌شهر کرج، به همراه رئیس زندان، نیروهای وزارت اطلاعات و تعداد زیادی لباس شخصی، با یورش به سالن ۲۱ اندرزگاه ۷ این زندان که محل نگهداری ده‌ها تن از زندانیان سنی مذهب است، چند تن از آنان را مجروح و به شکل خشونت آمیزی وسایل شخصی آنان را تخریب کرده و عده‌ای ازد جمله حمزه درویش و توحید قریشی را «با سر و دست شکسته و لباس خونی» به سلول‌های انفرادی منتقل کردند.
پیشتر محمدناصر درویش پدر زندانی عقیدتی-سیاسی، حمزه درویش در حمایت از فرزندش بیانیه‌ای جهت «تنویر افکار عمومی» منتشر کرد که متن آن‌را می‌توانید از اینجا بخوانید.
همچنین شماری از زندانیان عقیدتی-سیاسی محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج، در حمایت از حمزه درویش، زندانی سنی مذهب بیانیه‌ای منتشر کرده و از علما، رهبران و جامعه اهل سنت، مردم ایران، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، مجامع حقوقی، فعالان سیاسی و مدنی، عفو بین‌الملل و اصحاب رسانه خواسته‌بودند که به دفاع از حمزه درویش برخاسته و بر رسیدن به خواسته ایشان تاکید کنند.
متن بیانیه جمعی از زندانیان عقیدتی-سیاسی زندان رجایی‌شهر را بخوانید.
پیش از این حمزه درویش، در نامه‌ای از شکنجه شدن خود در زمان بازداشت در سلول‌های انفرادی وزارت اطلاعات خبر داده‌بود.
نامه او را با عنوان “وزارت اطلاعات بر خلاف قانون اصل را بر برائت متهم نمی‌داند”بخوانید.
حمزه درویش، از سوم مهرماه ۹۷ به‌دلیل عدم موافقت با اعاده دادرسی پرونده‌اش از سوی دیوان عالی کشور دست به اعتصاب غذا زد و پس از هفتاد روز به دلیل فشار روانی شدید و آسیب‌های ناشی از اعتصاب غذا دچار حمله عصبی شده و در نهایت روز سیزدهم آذرماه به اعتصاب غذای خود پایان داد.
این زندانی پیشتر به اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی کشور» از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به تحمل ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
وی معتقد است: «تنها به علت عدم همکاری با وزارت اطلاعات به احکام زندان محکوم شده و در پرونده‌اش هیچگونه مشکل امنیتی وجود ندارد» و بارها اظهار کرده که «در سال ۹۳ نیروهای داعش با فریب، او را به ترکیه کشانده و سپس به سوریه منتقل کرده‌اند. مدتی را در زندان داعش بوده و سپس به ایران فرار کرده و خود را به نیروهای امنیتی معرفی کرده و حتی این فرصت را داشته که با تامین ضمانت آزاد باشد و به شغل پرورش بلدرچین مشغول شود».
با این وجود وی در پرونده‌ای «پرابهام» که به ۱۸ سال حبس محکوم شده و بر اساس قانون تجمیع جرایم باید ۱۵ سال آن را در زندان سپری کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر