گزارشى از آخرين وضعيت بهنام محجوبى،درويش محبوس در بند

 

گزارشی از آخرین وضعیت بهنام محجوبی، درویش محبوس در بند

چهارشنبه 30 سپتامبر 2020 تهران 12:27

صالحه حسینی، همسر بهنام محجوبی زندانی سیاسی که دوران محکومیت خود را در زندان در شرایط اسفناک و بدون رسیدگی پزشکی نگهداری می‌شود، با نگارش نامه ای سرگشاده به شرایط بغرنج همسر خود در زندان اعتراض کرده است.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، بهنام محجوبی درویش زندانی است که از ۳۱ خردادماه امسال در زندان دوران محکومیت خود را سپری می‌کند.

او تاکنون طی چندماه گذشته حتی یکبار نیز موفق به دیدار با همسر و خانواده اش نشده است.

صالحه حسینی با انتشار رشته توییتی در صفحه شخصی خود نامه اعتراضی را نوشته و از مقامات قضایی درخواست کرده تا هرچه سریع‌تر همسرش را از «امین آباد» خارج کنند.

متن کامل این نامه را در ادامه بخوانید:

یک ماه پیش نوشتم که پزشک زندان اوین همسرم را تهدید کرده است که باید به جای داروهایش، قرص‌های خواب بخورد و اگر به دستور پزشک توجه نکند، او را به «امین آباد» منتقل می‌کنند. اما در این مدت نه داروهایش را به او دادند و نه حتی به ابتلایش به کرونا توجهی کردند.

حالا بعد از یک ماه نامه‌ می‌نویسم تا بگویم که همسرم را در حالی‌که به خاطر قطع داروهایش، نیمی از بدنش فلج شده، به «امین آباد» منتقل کرده‌اند. چرا؟ چرا داروهایش را به او ندادید؟ ما که هر ماه خودمان داروها را تهیه کردیم؛ در حالی‌که تهیه و ارائه داروهایش وظیفه شما بود.

طبق توصیه پزشک معالج بهنام در خارج از زندان، مصرف داروهای بیماری‌اش که «اختلال پنیک» تشخیص داده شده، با داروهای خواب‌آور تداخل دارد و می‌تواند باعث بروز خطر جسمانی برای او شود. این مساله را هم به زندان اعلام کردیم. اما هیچ توجهی نکردند و هر شب به او ۱۴ تا ۱۷ قرص خواب دادند تا ناگهان نصف بدنش از کار افتاد. شنبه پنجم مهر، بهنام به دلیل عدم ارائه داروهایش توسط زندان، دچار تشنج شد و زمین خورد و نیمی از بدنش فلج شد. او را به بهداری منتقل کردند و ابتدا گفتند به بخش مغز و اعصاب بیمارستان رازی فرستاده خواهد شد. اما ناگهان خودش خبر داد که او را در بخش «ابوریحان» تیمارستان «امین آباد» نگهداری می‌کنند. ما حتی نمی‌دانیم در تیمارستان چه داروهایی برای او تجویز کرده‌اند. نمی‌دانیم با بهنام چه می‌کنند. به هم‌بندی‌های بهنام گفته‌اند که او به درخواست خود به تیمارستان منتقل شده است.

آخر کدام انسان عاقلی به خواست خود، دیوانه‌خانه می‌رود؟ یک ماه پیش در نخستین نامه سرگشاده‌ام نوشتم که من از این همه بی‌عدالتی به صدا درآمده‌ام و جمهوری اسلامی را مسئول جان همسرم می‌دانم. من صالحه حسینی، طی این نامه سرگشاده از مقامات قضایی می‌خواهم تا هرچه سریع‌تر همسرم را از «امین آباد» خارج کنند و داروهایش را در اختیارش قرار دهند. مقامات قضایی مسئولیت دارند تا بهنام را به پزشکی قانونی ببرند تا مشخص شود که او تحمل حبس ندارد. بار دیگر تاکید می‌کنم که جان بهنام در خطر است و از همه کسانی‌که صدای من را می‌شنوند، درخواست کمک دارم.