شکنجه روانی بر اثر مشاهده اعدام‌ها؛ روایت عذرا بازرگان ازملاقات با نرگس محمدی
خبرگزاری هرانا – عذرا بازرگان، مادر نرگس محمدی، سخنگو و نایبرییس کانون مدافعان حقوق بشر و زندانی محبوس در زندان زنجان، بهشرح وضعیت دخترش پس از ملاقات با وی در این زندان پرداخته است. به گفته عذرا بازرگان، خانم محمدی در این ملاقات به شکنجه‌های روانیبر اثر مشاهده اعدام زندانیان در زندان زنجان اشاره کرده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، عذرابازرگان، مادر نرگس محمدی، زندانی محبوس در زندان زنجان، پس ازملاقات اخیر با دخترش وضعیت وی را توصیف کرده است.
خانم بازرگان گفت: “نرگس امروز صدای گرفته‌ای داشت و با حزنی کهکمتر از او سراغ داشتم گفت که اول خرداد، صبح زود برای ورزش بهحیاط رفتم، چند نفر بودیم. در سکوت صبحگاهی صدای شیون و فریادو ضجه شنیدیم. ایستادم و به صداها گوش کردم. صدای کودکانی بودکه پدرشان را صدا می‌زدند، فریاد زنانی بود که در فضای زندانمی‌پیچید. اعدام مردی بود که پس از ۴ سال انتظار، به دار آویخته شد. از اجرا تا تحویل جنازه، صدای شیون و فریاد لحظه‌ای در زندان قطعنمی‌شد”.
وی افزود: “نرگس می‌گفت که ۲ روز پیش هم یکی از زنان همبندیشرا پس از ۶ سال انتظار اعدام کردند. اعدامی‌ها ٢۴ ساعت قبل از اجرایحکم به سلول انفرادی قرنطینه منتقل می‌شوند و این مدت زمان، وقایعاتفاقی هم برای اعدامی و هم برای هم‌بندانش شکنجه روانی هولناکیاست. بک هفته پیش از ماه رمضان هم ۲ نفر از مردان به دار آوبختهشدند”.
نرگس محمدی در این ملاقات تصریح کرده است: “سال ٩١ در این بندبیش از ١۵ نفر محکوم به اعدام داشتیم. متاسفانه هنوز علی‌رغماینکه مجازات اعدام از جرایم قاچاق مواد مخدر برداشته شده اما باز همدر این بند با جرایم قتل و زنا، زنان محکوم به اعدام داریم، و من از اینآمار هولناک اعدام در شهرستان کوچکی مثل زنجان در تعجب و وحشتم. جامعه ما پیکر پر درد و رنجوری است و زندان‌های عادی، زخم‌های سرباز کرده‌ای هستند که عمق پیکر پر درد و بی‌رمق آن را نشان می‌دهد”.
نرگس محمدی افزوده است: “سال ٩١ بازجوی وزارت اطلاعات دربازداشتگاه ٢٠٩ گفت تو را که ادعای دفاع از حقوق زنان داریمیفرستمت به زندان عادی زنان تا بدانی از چه زنانی دفاع میکنی! الانهم با اینکه ١٠ سال از ١۶ سال حبسم صرفا به دلیل فعالیت‌هایمعلیه اعدام است، اما راضی نشدند و من را به زندانی فرستادند تانظاره‌گر لحظه به لحظه اجرای احکامی باشم که به دلیل مخالفت با آن،متحمل حبس‌های سنگین و محرومیت‌های سختی شده‌ام”.
به گفته خانم محمدی: “سال‌ها تحمل حبس و محرومیت آسان نیست اماتاوان هم‌زیستی با زنان زیر چوبه دار که دمیدن صبح و روشنایی،مایه نفرت او و باز شدن زودهنگام درهای قفل شده، دلیل مرگ و فریادهراسناک ناخودآگاه اوست. دردناک و دردناک‌تر از همه تصویر تلخ وگزنده شهری است که قربانیش نه یک بار بلکه ده‌ها بار قربانی شده، تابعد از دیگری و نوبت خودش که قطعاً فرا خواهد رسید در سکوت وتماشاست”.
در ارتباط با نرگس محمدی گفتنی است، وی که از تاریخ ۱۵ اردیبهشت١٣٩۴در زندان بسر می‌برد، برای سه اتهام به ۱۶ سال زندان محکوم شدهاست. پنج سال برای ” اجتماع و تبانی علیه نظام” یک سال برای “برایتبلیغ علیه نظام” و ده سال برای تاسیس و همکاری با انجمن لگام،انجمنی برای لغو مجازات اعدام، مطالبه‌ای که از سوی حکومت در ایرانتحمل نمی‌شود. بنا بر ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی و با در نظر داشت«مجازات اشد»، نرگس محمدی باید ١٠ سال زندان را تحمل کند.
خانم محمدی روز شنبه ۳۰ آذرماه همراه با ۷ زندانی سیاسی دیگر دربند زنان زندان اوین طی نامه‌ای از تحصن چند روزه خود در زندان بهمناسبت چهلمین روز و در همراهی با خانواده‌های داغدار اعتراضاتسراسری آبان خبر داده بودند.
در پی این تحصن مسئولان زندان اوین خانم محمدی و دیگر زندانیانتحصن کننده را به تبعید به زندان دیگر تهدید کرده بودند که در نهایتروز سه شنبه ۳ دی ماه ۹۸ وی را از زندان اوین به زندان زنجان منتقلکردند.
خانم محمدی پس از انتقالش به زندان زنجان، طی نامه ای به شرح وقایعو برخورد رییس زندان اوین و نیروهای امنیتی در جریان انتقال ویپرداخته و از آن به عنوان “روز نکبتی خشونت عریان مردان امنیتی وزندان علیه من” یاد کرده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر